Nieuws

09-01-2025 10:04

Interview Emiel Zeevenhoven: Ik kan me niet voorstellen dat ik op mijn zestigste zou willen stoppen

Fotografie: Bram Becks

Van een klein ijsloket op je achttiende naar een eigen productieketen van ambachtelijk ijs en chocolade met meerdere afzetkanalen op je 33e: Emiel Zeevenhoven van IJsco Fantastico uit Venlo kreeg het met hard werken, een goed concept en aandacht voor de wensen van de klant voor elkaar. In november nam hij de Talent Award in ontvangst.

De afgelopen maanden waren spannend voor Emiel. "Ik dacht al jaren hoe mooi het zou zijn om voor de Lodewijk van der Grinten Prijs genomi-neerd te worden. Toen ik in juni werd gevraagd om me kandidaat te stellen voor de Talent Award, zei ik meteen ja. Op 10 september maakte ik kennis met de andere kandidaten voor de award. Ik vond dat we aan elkaar gewaagd waren. Saar Gasner van Kloosterbrouwerij Steyl ken ik heel goed, die heeft twee jaar geleden nog bij mij stage gelopen. Ook Joni Sloesen van Restaurant Sober en Wijndomein Zavel ken ik uit mijn horecanetwerk uit Venlo. We hadden meteen een klik met elkaar. Natuurlijk ben ik heel blij dat ik de award heb gewonnen en de dagen na de uitreiking kreeg ik veel mooie reacties. Veel mensen uit Venlo zagen mij als tienerjon-gen al elke dag hard werken en vonden dat dat beloond moest worden."

Liefde voor ijs en ambacht

De kiem voor het ondernemerschap werd bij Emiel vroeg gelegd. "Ik heb altijd verschillende bijbaantjes in de horeca gehad en in het laatste jaar van de havo werkte ik bij een ijssalon. Ik vond het heel leuk werk en was vooral geïnteresseerd in het vak van ijs maken. Toen ik op mijn zeventiende bedrijfseconomie bij de Fontys ging studeren, bleef ik daarnaast werken in de ijssalon en heb ik in de ijskeuken het vak geleerd. Toen de eigenaar stopte, besloot ik op mijn achttiende zelf een ijssalon te beginnen. Ik schreef me in bij de KVK, ik kocht tweedehands apparatuur in en begon met een klein loket op de Hoogstraat in het centrum van Venlo. Elke ochtend maakte ik het ijs dat ik die dag verkocht. Als het druk was, moest ik 's middags en na sluitingstijd bijdraaien. Het waren lange dagen, maar wanneer mensen je producten waarderen, geeft dat veel voldoening. Na een jaar hoorde ik dat er op de nieuwe Maasboulevard een kiosk zou worden gebouwd waarvoor nog geen ondernemer in beeld was. Ik zocht uit wie de kiosk ging plaatsen, maar er hadden zich nog meer geïnteresseerden gemeld. Uiteindelijk heb ik na een afwijzing van een andere kandidaat alsnog de kiosk gegund gekregen. Een maand later ging de kiosk open en het liep al snel goed. In eerste instantie verkocht ik alleen handijs. Later mocht ik van de gemeente uitbreiden met een terras voor meer uitstraling. In 2018 bouwde ik vanwege capaciteitsproblemen een grotere unit."

Chocolade

Niet veel later kwam daar de locatie in de oude chocolade- en suikerwarenfabriek bij. "Dit pand stond al twintig jaar leeg. Ik zag een mooie locatie voor het uitrollen van een nieuw concept; het aanbieden van ambachtelijk geproduceerde chocoladeproducten, om ook buiten het ijsseizoen omzet te kunnen draaien. Ik wilde een chocoladewinkel in de fabriek waar mensen konden zien hoe we het product maakten en konden proeven. Ik besloot het pand samen met mijn broer te kopen en we namen twee winters de tijd om het pand eigenhandig te renoveren. Ook deden we ervaring op met het maken van chocolade. Eerder stond ik zelf achter de ijsmachine, maar chocolade is een heel ander product. Ik moest voor het eerst vertrouwen op de kennis en expertise van mijn gespecialiseerde medewerkers en dat was best spannend. De eerste winter dat we chocolade verkochten, was het meer een bijproduct dat goed liep van oktober tot Pasen. Nu draaien we het hele jaar door een goede omzet met chocolade en bonbons, die we net als ons ijs ook aan diverse horeca-ondernemers leveren. In 2022 hebben we de winkel wegens de groeiende productie verplaatst naar een oud handelspand in de Vleesstraat." Tussendoor kreeg Emiel in 2021 middels een openbare aanbesteding de vergunning om een ijssalon in het oudst bewaarde tankstation van Nederland uit te baten. "Dat was midden in de coronapandemie. Het leveren aan de horeca viel stil, waardoor er ruimte was om deze locatie te verbouwen en te openen. Ik had er alle vertrouwen in dat het concept zou slagen. Gelukkig hadden we een mooie ruime locatie aan het water waar mensen op een gegeven moment weer een ijsje mochten kopen. Ook konden we de activiteiten in de chocoladefabriek doorzetten."

Bean to bar

Inmiddels begint de productie bij de chocoladefabriek ook uit haar voegen te groeien en is Emiel op zoek naar een grotere, liefst historische plek die past bij het concept. "We maken ambachtelijke producten. Het liefst wil ik een oude loods of fabriek waar we ijs en chocolade kunnen produceren en verkopen, waar mensen er ter plekke van kunnen genieten en waar ruimte is voor workshops. Uiteindelijk wil ik een eigen bean to bar lijn, zodat ik zelf mijn cacaobonen kan inkopen en ik meer in de hand heb dat de leverancier van cacaobonen een eerlijke prijs krijgt."

Beleving centraal

Het belang van beleving is een belangrijk element in het ondernemerschap van Emiel. "Ik ben al vanaf het begin bezig met wat klanten doen en waarom ze ergens naartoe gaan. Zeker sinds de coronacrisis zijn mensen veel bewuster gaan shoppen en kiezen ze eerder voor regionale kwaliteit en ambacht uit Venlo. Maar met alleen een lekker ijsje bouw je geen succesvol bedrijf op. Het hangt af van je locatie, wat voor concept je op welke manier neerzet, hoe je omgaat met je personeel en hoe je je als bedrijf presenteert. Dat alles samen zorgt voor een succesformule. Die focus op een goed concept en beleving ga ik ook uitrollen bij restaurant De Werf dat ik in januari 2025 ga overnemen. De kaart zal niet ingrijpend veranderen. Wel wil ik meer inspelen op beleving met een nieuwe inrichting en huisstijl."

Geen spijt

Emiel geeft aan dat het ondernemen hem veel energie geeft, maar hij heeft er ook dingen voor moeten laten. "Je hebt weinig vrije tijd als je iets wilt opbouwen. Ik kon op mijn achttiende niet elk weekend met vrienden naar de kroeg of mee op vakantie, omdat ik ijs moest verkopen. Ook begonnen vrienden en kennissen al vroeg met het stichten van een gezin, dat heb ik bewust uitgesteld. Mijn bedrijf staat nog steeds op de eerste plaats en dat brengt verplichtingen en verantwoordelijkheden met zich mee. Dat is een bewuste keuze en daar heb ik geen spijt van. Ik ben continu bezig met het zoeken van nieuwe kansen en uitdagingen. Daar krijg ik energie van. Ik kan me nu ook niet voorstellen dat ik op mijn zestigste zou willen stoppen met ondernemen."
 

delen: