Magazines | Noord-Limburg Business nr 3 2022

Ron Coenen

Ron Coenen is de nieuwe voorzitter van de Limburgse Werkgevers Vereniging. De geboren Midden-Limburger en eigenaar van subsidieadviesbureau TRIAS in Venlo volgt Giel Braun op die na 12 jaar bestuurswerk "ruimte maakt voor de volgende generatie". Een ingrijpende koerswijziging is niet te verwachten, wel zet de jongste LWV-voorzitter ooit in op meer samenwerking tussen de verschillende belangengroeperingen in Limburg. "Een Limburg Economic Board, dat zou mooi zijn."

Ze schuiven samen aan voor het interview in de bescheiden kantine van het statige LWV-kantoor in Roermond. Ron Coenen iets te laat vanwege een bomvolle agenda, Giel Braun in hemdsmouwen en de ontspanning zelve. "Ha", lacht de laatste, "komend weekend gaan we op vakantie. Eindelijk eens een aantal weken zonder verplichtingen en dossiers, met een blanco agenda. Dat is lang geleden."

De gewezen voorzitter die op 16 juni de voorzittershamer officieel neerlegde mag dan ontspannen zijn, vrij van zorgen is hij bepaald niet. "Er is veel gebeurd de laatste jaren, ondernemers hebben het bepaald niet gemakkelijk gehad", verwijst hij naar de twee coronajaren. "En de pijn is nog lang niet geleden. We rollen van de ene crisis in de andere. Wat me nog het meest zorgen baart, is de tweedeling in de maatschappij. Een steeds grotere groep mensen kan de rekeningen niet meer betalen. Met de oplopende inflatie worden de problemen alleen maar groter. En dan zijn er de affaires rond de zorgtoeslagen en nu weer de stikstofcrisis. Veel mensen vertrouwen de politiek, de overheid niet meer. Ze ver-trouwen eigenlijk niemand meer. Dat leidt tot onvrede. Kijk naar de boerenprotesten. Die staan niet op zichzelf. Misschien zijn het wel de Nederlandse 'gele hesjes' zoals Frankrijk die kent. De welvaart moet beter verdeeld worden, anders zie ik het echt mis gaan."

Meer leden

Ron Coenen deelt de zorgen van zijn voorganger. "De individualisering zet verder door. De vakbonden zien het aantal leden fors dalen, net als verenigingen in het algemeen. Als LWV, ook een vereniging, kunnen we trots zijn dat we tijdens de coronacrisis stabiel zijn gebleven, maar ik vind dat ons ledental echt hoger moet. Limburg telt meer dan 60.000 bedrijven. Als we een vuist willen maken als werkgevers bij moederorganisatie VNO-NCW en in Den Haag, dan hebben we meer draagvlak nodig. Dat is één van mijn speerpunten voor de komende jaren."

Sterke partijen

Een goed streven, vindt Giel Braun die in 2010 bestuurslid werd van de LWV, vervolgens zes jaar penningmeester was en de laatste vier jaar fungeerde als voorzitter. "Natuurlijk, net zoals de andere belangenverenigingen én de vakbonden daar ook op moeten inzetten. Samenwerking tussen sterke partijen is het antwoord op de politiek die er niet in slaagt een stabiel meerjarenbeleid neer te zetten. We weten niet meer waar we aan toe zijn. Ministers roepen iets over elektrisch rijden, het gas afschakelen, jeugdzorg, WMO, stikstofreductie, enzovoort. Maar ze leveren geen middelen en oplossingen. Ze leggen de bal bij provincies en gemeenten die het vervolgens ook niet meer weten. Ik denk dat ondernemers, bonden en onderwijsinstellingen sterk genoeg zijn om wél concrete stappen te zetten. Het is zaak om de politiek daarvan te overtuigen."

Giel Braun

Krachten bundelen

En daarvoor, valt Ron Coenen in, is meer samenwerking noodzakelijk. "Als ik naar Limburg kijk zie ik naast LWV, LLTB en MKB-Limburg veel organen en samenwerkingsverbanden. Allemaal deels afhankelijk van subsidies, grotendeels lokaal gericht. Iedereen is, voor zijn leden weliswaar, weer met dezelfde thema's bezig. Mijn idee is om de krachten verder te bundelen tot een Economic Board voor Limburg. Waarom zouden ESZL, Crossroads en Keyport niet meer kunnen samenwerken? Samen hebben we zoveel kennis en kunde in huis. Als ik alleen al kijk naar onze eigen leden dan is er niets wat we niet kunnen tackelen. Wij kunnen plannen maken en vervolgens de politiek meenemen."

Besturen en ondernemen

Giel Braun maakte carrière bij een bakkerijketen, bouwde vervolgens ProfCore in Geleen uit tot een van de grootste technische detacheerders in Limburg en besloot in 2013 om de dagelijkse leiding van zijn bedrijven (ProfCore, Haan Industrial Services en vastgoedonderneming Veli Vastgoed) uit handen te geven met voor zichzelf een rol als toezichthouder en aandeelhouder. De vrijgekomen tijd investeerde hij in verschillende bestuursfuncties bij onder meer de LWV. "Opdracht was om te verjongen en onze leden meer toegevoegde waarde te bieden. Breder zijn dus dan een old boys network- en lobbyclub in Den Haag. Ik denk dat we goed op weg zijn met onze expertisecentra waarin onze leden veel leren van elkaar. Dat is mijn visie op een vereniging: je haalt wat en je brengt wat. Verder hebben we bij VNO-NCW een stevige positie opgebouwd, want belangenbehartiging blijft uiteraard één van onze speerpunten. Limburg wordt zeer serieus genomen. We hebben bijvoorbeeld zeer succesvol bijgedragen aan de totstandkoming van de NOW-regeling. Ook onze ideeën over meer samenwerking en een eerlijkere verdeling van de welvaart, de brede welvaartsgedachte, worden gehoord. En ja, daar mogen wij als ondernemers ook verantwoordelijkheid in nemen."

Verjonging

Met de verjonging is het ook wel gelukt, getuige de benoeming van Ron Coenen, met zijn 40 jaar de jongste LWV-voorzitter in de geschiedenis. "Ik was vroeg betrokken bij Jong LWV", kijkt hij terug. "Vooral omdat ik vond dat Noord- en Midden-Limburg ondervertegenwoordigd waren in de vereniging en het bestuur, dan kun je vanaf de zijlijn blijven klagen, of je gaat meewerken aan de verandering. Er is nu meer evenwicht. Ik zag mezelf niet meteen als voorzitter, maar de onafhankelijke en externe sollicitatiecommissie droeg mij na een openbare procedure voor als gewenste kandidaat. Uiteraard ben ik daar trots op, maar er liggen wel wat klussen te wachten. De crisissen zijn bijna niet te tellen. Stikstof, huizen, grondstoffen, arbeidsmarkt, energie, oorlog. Het maakt ondernemen wel uitdagend om het voorzichtig te zeggen. Als LWV doen we alles om te ondersteunen en aan te jagen. Samenwerking is daarin de belangrijkste rode draad. Ik heb er in ieder geval zin in."

delen: