Magazines | Noord-Limburg Business nr 1 2023

Fotografie: Laurens Eggen

"Ik bin Venlonaer! Veur altiéd Venlonaer! Ik kom néét oet Blierick, néét oet Tegele, néét oet ein van de dörpe die ongevraog beej mien stad zien gevoog. Nae, ik bin gewoën eine riechtige Venlonaer, van de gooije kant van de brök!"

Met deze ietwat beperkte gedachte al jarenlang in mijn hoofd, keek ik enigszins verbaasd op het beschadigde schermpje van mijn zo goed als versleten Apple, toen ik een appje met een verzoek binnenkreeg afkomstig van een muzikale collega, werkzaam aan de 'andere kant van de Majjem'.

Dinershows

Of ik eens even wilde sparren met dit heerschap over de mogelijkheid van een theatervoorstelling gecombineerd met een diner. Of ik binnenkort dus eens tijd vrij kon maken voor een ongebonden en ongedwongen gesprekje met Hay Wilders van 't Raodhoes over één of zelfs meerdere dinershows. In 't Raodhoes in Blerick. 't Raodhoes in Blierick! We schrijven overigens 27 januari 2017 en ik wist amper wat over 't Raodhoes..in Blerick. Of Ven-lo-West, zo u wilt.

Monument

Ik had wel van 't Raodhoes gehoord hoor. Was er ook wel een paar keer geweest. Een keer had ik gezongen in een bovenzaal en een keer was ik uitgenodigd als stadsprins bij een stadstreffen met verenigingen van de andere stadsdelen. Maar dat was dan ook alles. Was erg leuk geweest, maar ik was zo druk bezig geweest met mezelf en met mijn verplichtingen dat ik weinig tot geen oog had gehad voor dit monumentale complex. En voor alle mogelijkheden. Nu kreeg ik wel de kans!

De Staay

't Raodhoes, dat was de opvolger van De Staay. Toch? Een soort van gemeenschapscentrum, een dorpshuis met erachter een zaal en voorin een kroeg? Zoiets was het toch? In dat oude gebouw op dat pleintje? Een dinershow? Hahaha! Hoe dan? Hoe dan met het podium, met geluid en licht? Kaartverkoop? Wie verzorgde dan het diner? Hoeveel mensen konden er plaatsnemen? Wie, wat, waar, wanneer, waarom en hoe? Die vragen schoten door mijn hoofd. "Det ging dao toch gaar neet!"

Gratis parkeren

Meer uit beleefdheid dan pure verrukking besloot ik in te gaan op het verzoek. De datum werd bepaald en een week later parkeerde ik mijn Frans autootje gratis en voor niets op steenworp afstand van 't Raodhoes. In Venlo betaalde je kapitalen om je auto een paar uurtjes in de binnenstad te parkeren. Als je dat ding überhaupt al kwijt kon met al die "Pruuse". In Blerick was het gratis. Hmm, als Venlonaar vond ik dit niet echt eerlijk, maar ik vond het wel écht heerlijk. Hier in hertje Blerick!

Brasserie

Hay ontving mij op zijn Hays. Hartelijk, joviaal en oprecht. We stonden in de deuropening van de brasserie en ik schrok van het prachtige restaurant. Huh? Dat zag er verdorie goed uit zeg. En professioneel. En gezellig, warm en sfeervol. Fraaie wandschilderingen met toepasselijke bourgondische spreuken op de muur. Hier ging ik dadelijk een hapje eten met Hay, zo kreeg ik te horen. Nou, dat had ik niet verwacht. Je kon de sfeer als het ware proeven. Per-soneel onberispelijk gekleed. Dat beloofde veel goeds voor dadelijk. De geur voorspelde een aangename nabije toekomst.

Theaterzaal

Eerst zou Hay me 'efkes' 't Raodhoes laten zien en om een lang verhaal kort te maken. "Mich veel de boks oet". Wat een mogelijkheden, wat een ruimte, wat een uitstraling. Geweldig! We liepen via de bar in de foyer zo de grote zaal in. Een grote zaal met een intiem karakter met 358 plaatsen in theateropstelling. Tjonge zeg, dit was een écht professioneel theater. Waarom wist ik dit niet? Prachtige houten vloeren, ruime stoelen, schitterend meubilair en prachtige aankleding. Vooral bloemen en planten! Er was vanavond blijkbaar een voorstelling voor een groot bedrijf en alles werd in gereedheid gebracht voor het avondpro-gramma. Hier was veel mogelijk, dat zag ik direct. Muziek, dans, toneel, presentaties. Ja, dit zag er écht goed uit.

Negen zalen

"Sorry, maar heb geej nege zale in dit complex?" vroeg ik beduusd toen ik bordjes zag hangen met de pijltjes en zalen. Hay vertelde trots dat de grote zaal, de kleine zaal en de foyer door middel van verschuifbare wanden met elkaar te verbinden zijn waardoor er ruimte ontstaat voor ruim 2.000 bezoekers. Eigenlijk waren de mogelijkheden onbeperkt. Ook de kleine zalen waren uitermate geschikt voor workshops, vergaderingen en trainingen. Tjonge, ook dat wist ik niet. En alles wat maar te maken had met publiek was hier op uiterst professionele wijze mogelijk. En dat zou ik zelf wel ervaren als mijn band en ik met hem in zee zouden gaan. Nou, dat voelde goed! En of ik getrouwd was? Nope, ik was samenwonend, maar ongehuwd. "Nou, de baovezaal is geweldig veur ein huwelik. Dan wetse det!" Hay lachte voluit. Ik slikte en grimlachte. Ok!

Bedrijfsleven

We liepen van de kelders tot aan de eerste etage. Van de keuken tot aan de kleedlo-kalen. Van de grote zaal tot op het toneel. Het zag er allemaal meer dan prima uit en al mijn vooroordelen, of beter gezegd, mijn onwetendheden, waren in één klap als sneeuw voor de zon verdwenen. Hier wilde ik staan. En Hay praatte maar door. Enthousiast en bevlogen. Kwam geen einde aan. Bedrijfsfeesten, seminars, vergaderingen, productpresentaties en cursussen. Alle ruimtes hadden alle technische faciliteiten in huis om dit alles succesvol te laten verlopen.

Restaurant

Noord-Limburg begon 't Raodhoes steeds beter en sneller te vinden, begreep ik uit zijn woorden. Gelukkig maar. Ik begon te twijfelen aan mezelf. Waarom had ík 't Raodhoes dan nog niet actief in mijn systeem staan? Zat er dan toch nog iets van die onverwoestbare, oude Venlose trots? Ik zou het eigenlijk een beetje zielig vinden van mezelf, een beetje kinderachtig zelfs of 'pathetic' zoals de Amerikanen het zo treffend zeggen. Maar waarom wist ik dit dan niet? We waren ruim een uur verder en gingen naar het restaurant. Ik had de professionele keuken gezien en de diverse koks die aan het werk waren. Ik at meer dan verrukkelijk. Prachtige menu- en wijnkaart met veel verse streekproducten. Nou, de muzikale en 'zakelijke' afspraken werden snel gemaakt.

Andere kant van de brök

Uiteindelijk heb ik zes shows mogen geven met mijn band. In de grote theaterzaal. De gasten zaten aan grote ronde tafels die werkelijk schitterend waren gedekt. Zes uitverkochte zalen waarbij een viergangen-menu werd geserveerd tijdens tussenpozen van onze shows. Alles klopte. Van topgeluid tot een dito lichtprogramma. Shows met een lach en een traan. Diner Pur Sang was een stevig succes. En niet alleen door wat er zich op de bühne afspeelde, maar ook door het feit dat ik steeds meer mensen van 'de andere kant van de brök' in de zaal zag zitten. Maar dan dit keer vanuit het andere perspectief gezien. Dat deed mij goed, want 't Raodhoes was niet alleen voor de mensen uit Blerick, maar is ook voor de Venlonaar. Nou eigenlijk voor iedereen die op zoek is om op professionele wijze culturele, sociale en commerciële activiteiten te organiserenof om deze te bezoeken natuurlijk. Geen buurtcentrum, geen gemeenschapshuis, maar een professioneel theater en een culturele hotspot voor de gehele regio.

Onwetenden

Trouwens, ik blijf de kift tussen Venlonaren en Blericknaren erg leuk vinden hoor. Dat zit er nu eenmaal aan beide kanten van de Maas al eeuwenlang in. Laten we dat niet slopen, maar laten we ook onze ogen niet sluiten voor de werkelijkheid. En de onwetende personen die niet weten wat ik, als Venlonaer, een paar jaar geleden in Blerick ontdekt heb, die maak ik graag wetend! Want als je er voor openstaat, dan zal 't Raodhoes ook de Venlonaar verrassen en op zijn wenken kunnen bedienen. Op alle fronten!

raodhoesblerick.nl
 

delen: