Nederland maakt niet genoeg gebruik van arbeidspotentieel bij mensen met een beperking

Recent verscheen het rapport van het Centraal Planbureau dat de oververhitte arbeidsmarkt pas heel voorzichtig aan het afkoelen is. Er wordt stilgestaan bij de inzet van twee groepen: nieuwkomers en deeltijdwerkers. De conclusie luidt dat de oplossing niet ligt bij de inzet van deze groepen onder andere omdat de participatiegraad al best hoog is.

Waar het rapport volledig aan voorbij gaat, is de groep van anderhalf miljoen mensen met een beperking, die structureel aan de kant staan. "Waarom komt deze groep helemaal niet aan bod?", vraagt Sven Romkes-Pauw zich af.

In de beschouwing van het rapport wordt gesteld dat de oplossing voor de arbeidstekorten niet zit in het aanboren van onbenut arbeidspotentieel, maar in het laten ‘afkoelen van de economie’. Een vreemde conclusie als je bedenkt dat de Nederlandse economie momenteel sneller afkoelt dan haar omringende landen. Er wordt een enorme faillissementsgolf verwacht.

Op dit moment is de werkloosheid bij anderhalf miljoen mensen met een beperking ongeveer 65%. Slechts 14,7% van alle werkgevers in Nederland heeft ervaring met het aannemen van mensen in deze groep. Terwijl we weten dat elke 2,5 euro die je investeert om deze mensen aan het werk te helpen, 4 euro oplevert. Dit werd onlangs nog uitgelicht in het rapport van Cedris, Divosa en Berenschot.

Het kán wel, zo bewijzen de ruim 84.000 mensen die tussen 2015 en 2023 niet ‘arbeidsfris’ werden geacht en nu wel aan het werk zijn. Zij dragen elke dag bij aan het verkoelen van de ‘verhitte arbeidsmarkt’. Waarom wordt daar in het rapport niet over gerept?

Zoom eens in op de bewezen mogelijkheden, zoals inzet van nieuwe technologieën die deze groep nu al met goed resultaat aan werk helpen. Laten we het gaan hebben over hoe we anderhalf miljoen mensen met werk kunnen laten bijdragen aan onze maatschappij, en ze niet zomaar onder het tapijt vegen.