Wij krijgen regelmatig de vraag wat de verschillen zijn tussen actief vermogensbeheer en het passief beleggen. Bij passief beleggen beleg je in een indexfonds of een ETF (Exchange Traded Fund) en volg je bijvoorbeeld een wereldindex of een regionale index in de Verenigde Staten of Europa. Als voordeel wordt benoemd dat de kosten van een passieve aandelenportefeuille lager zijn dan een actief gemanagede aandelenbelegging en 'dat de beheerders er toch niet in slagen om de index te verslaan'.
In veel gevallen is dit ook waar: veel beheerders halen op lange termijn niet het rendement van de aandelenindex. De verklaring die daar voor wordt gegeven, is vaak dat een index geen aan- en verkoopkosten heeft en een actief beheerde portefeuille wel. Volgens ons is dit echter maar een gedeelte van de verklaring. Veel is ook te verklaren in het feit dat een beheerteam vaak een verwachting heeft over de verschillende sectoren en regio's. Als dan de werkelijkheid - zoals zo vaak - weerbarstiger blijkt, is er op het verkeerde paard gewed en dat kost rendement ten opzichte van de index waarmee men zich vergelijkt.
Een mooi alternatief vinden we in een model dat sinds de start over de laatste ruim tien jaar de wereldindex gemiddeld wél verslaat. Er wordt met deze methode niet of nauwelijks afgeweken van de aandelenindex voor wat betreft de verdeling in de verschillende regio's en sectoren. Met een uitgebreide dataset worden vervolgens de aandelen uit deze index geselecteerd die voldoen aan een aantal criteria zoals bijvoorbeeld koers/winstverhouding ten opzichte van groei, de verhouding tussen vreemd vermogen en eigen vermogen, groeipotentieel en nog een aantal andere filters. Met uiterste discipline worden alleen aandelen opgenomen die aan alle gestelde voorwaarden doen. Op deze manier krijg je als belegger 'the best of both worlds'!
Tjeerd Jenniskens, vermogensadviseur bij Duisenburgh Vermogensregie Jenniskens
.gif)
.gif)
.gif)
